تو مرا می فهمی
من تو را می خواهم
وهمین ساده ترین قصه یک انسان است
تو مرا می خوانی
من تو را ناب ترین شعر زمان می دانم
و تو هم می دانی
همسرم
تا ابد در دل من می مانی
علی اکبر شهنازی (۱۲۷۶، تهران – ۱۳۶۳، تهران) موسیقیدان ایرانی و نوازندهٔ سرشناس تار بود. روز عید قربان سال ۱۲۷۶ خورشیدی در تهران، خیابان عینالدوله کوچه نصیر حضور در خاندان هنر به دنیا آمد. علیاکبر شهنازی، آموزش تار را از سن ۸ سالگی نزد پدرش آغاز کرد و در مدت ۶ سال ردیف موسیقی ایرانی را از پدرش آموخت. علیاکبر شهنازی به جز تار، با سازهای دیگری از جمله سهتار و پیانو نیز آشنایی داشت.وی در ۲۸ اسفند ۱۳۶۳ در سن ۸۷ سالگی در بیمارستان شرکت نفت درگذشت. آرامگاه وی در امامزاده عبدالله ری قرار دارد.
زنبوردار:کسی که همسر بلوند دارد!
کاشمری:در آرزوی ازدواج!
کاج:نمایندگی انتشارات گاج در دوبی!
ژنتیک:ژنی که عامل اصلی تیک زدن در انسان می باشد!
وایمکس:درنگ چرا؟
گشتاور:یک سری همسایه نخاله که به هنگام برگزاری مهمانیهای شبانه پلیس را خبر می کنند.
...
معلم گفت: دو خط موازی هیچگاه به هم نمیرسند مگر اینكه یکی از آنها خود را بشكند... گفتم من خودم را شكستم؛ پس چرا به او نرسیدم؟؟!
لبخند تلخي زد و گفت: شايد او هم به سوی خط ديگری شكسته باشد...!
روزی دوستی از ملا نصرالدین پرسید : ملا تا به حال بفکر ازدواج افتاده ای؟ ملا در جوابش گفت : بله زمانی که جوان بودم بفکر ازدواج افتادم. دوستش پرسید : خب چی شد؟ ملا جواب داد : بر خرم سوار شده و به هند سفر کردم ، در آنجا با دختری آشنا شدم ، که بسیار زیبا بود ، ولی من او را نخواستم ، چون از مغز خالی بود. به شیراز رفتم : دختری دیدم بسیار تیز هوش و دانا ، ولی من ، او را هم نخواستم ، چون....
پرویز صدیقی پارسی معروف به پرویز یاحقی (۱۳۱۵ در تهران - ۱۳ بهمن ۱۳۸۵ در تهران)، موسیقیدان ایرانی و نوازندهٔ ویولن بود.یاحقی از کودکی نزد دایی خود حسین یاحقی زندگی میکرد و موسیقی را نزد او آموخت. استادیاحقی در طول سالهای فعالیت هنری خود هیچگاه در راه آموزش هنرجویان موسیقی گام ننهاد و معتقد بود آموزش کار وی نیست و نوازندگانی همچون دکتر جهانشاه برومند و شهرام خسروی که اینک در غیاب استاد خویش نه همانند او ولی بسیار نزدیک به سبک او مینوازند تاشاید یاد وی را اینگونه زنده نگاه داشته باشند. او در سن ۷۰ سالگی به علت ایست قلبی در خانهٔ خود در تهران درگذشت.
حسین قوامی (معروف به فاخته) (۱۲۸۸ - ۱۳۶۸)، فرزند رضاقلی قوامی و یکی از اولین خوانندگان دوره جدید موسیقی ایرانی است. از شاگردان نامی او میتوان از مجید نجاهی و علی تحریری نام برد. حسین قوامی پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۳۶۸ بیمارستان ایران مهر در ساعت ۸:۳۰ شب فوت شد و در امامزاده طاهر کرج در جوار غلامحسین بنان و مرتضی حنانه بخاک سپرده شد. برجستهترین کار قوامی تو ای پری کجایی است.