قلعه درب دهیا یا دارابگرد نام یكی از پنج شهرستان ایالت پارس در ایران قدیم بوده كه به نام «دارابجرد» نیز معروف است و به آن داراگِرد و دارابْجِرد نیز گفته می‌شده است. این شهر در فاصله شش كیلومتری شهر داراب فعلی در استان فارس قرار گرفته و نخستین پایتخت سلسله ساسانیان و یكی از قدیمی ترین شهرهای باستانی ایران و جزو پنج شهر تاریخی استان فارس است.

قدمت این شهر به دوره هخامنشیان می رسد و نخستین شهر مدور فلات ایران محسوب می شود. پیرامون این شهر، دیوار مخروطی عظیمی از گل رس و سنگ و ملاط آهك ساخته شده كه ارتفاع آن به بیش از ۱۰ متر می رسد.

هرچند كه قسمت هایی از این دیوار دچار فرسایش شده و ارتفاع كنونی آن به ۷ متر كاهش یافته اما وجود ماده چسبنده ای در میان ملات و گل به كار رفته در دیوار سبب شده با گذشت بیش از ۲ هزار و ۵۰۰ سال این دیوار با تخریب كم، پابرجا و استوار باقی بماند.

طبق اسناد تاریخی موجود، پشت این دیوار خندقی بزرگ برای حفاظت بیشتر از شهر ایجاد شده بود كه دسترسی به شهر را در مواقع خطر بسیار مشكل می كرده است.